سنجش پروتئین به روش برادفورد

روش برادفورد چیست و چرا اهمیت دارد؟

روش برادفورد یکی از پرکاربردترین و سریع‌ ترین روش‌ ها برای تعیین غلظت پروتئین در نمونه‌ های زیستی است. این روش بر اساس تغییر رنگ یک رنگ خاص به نام کوماسی بلو در حضور پروتئین‌ ها عمل می‌ کند. وقتی محلول برادفورد به نمونه پروتئینی اضافه می‌ شود، رنگ آن از قهوه‌ ای مایل به قرمز به آبی تیره تغییر می‌ کند و شدت رنگ به طور مستقیم با مقدار پروتئین در نمونه متناسب است.

در پژوهش‌ های زیستی و بیوشیمیایی، تعیین دقیق غلظت پروتئین برای انجام آزمایش‌ هایی مانند SDS-PAGE، وسترن بلات یا آنزیم‌ سنجی بسیار حیاتی است.این روش به دلیل سادگی، سرعت بالا و دقت مناسب، یکی از اولین انتخاب‌ ها در آزمایشگاه‌ های تحقیقاتی و آموزشی محسوب می‌ شود.

در مقایسه با روش‌ هایی مانند BCA و Lowry، این تست به تجهیزات خاص یا واکنش‌ های پیچیده نیاز ندارد و تنها با استفاده از اسپکتروفتومتر یا پلیت‌ ریدر در طول موج 595 نانومتر قابل انجام است. همین ویژگی باعث شده این روش در بسیاری از آزمایشگاه‌ ها به‌ عنوان روش مرجع سنجش غلظت پروتئین شناخته شود.

در ادامه، به بررسی دقیق‌ تر اینکه روش برادفورد چیست، محلول برادفورد چیست، مزایا، محدودیت‌ ها، مراحل اجرای آزمایش می‌ پردازیم.

اصول روش برادفورد و مکانیزم رنگ‌ زایی

روش برادفورد بر پایه واکنش بین مولکول‌ های پروتئین و رنگ کوماسی بلو (Coomassie Brilliant Blue G-250) در محیط اسیدی طراحی شده است. این رنگ در حالت آزاد به رنگ قهوه‌ ای مایل به قرمز دیده می‌شود، اما وقتی به پروتئین متصل می‌ شود، به شکل کمپلکس آبی تغییر رنگ می‌ دهد. شدت این تغییر رنگ به مقدار پروتئین موجود در نمونه وابسته است و می‌ توان آن را در طول موج 595 نانومتر با دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری کرد.

در واقع، در تست برادفورد، رنگ کوماسی به‌صورت اختصاصی به آمینواسید های بازی مانند آرژنین، لیزین و هیستیدین متصل می‌ شود. این اتصال باعث تغییر ساختار الکترونیکی رنگ و ایجاد کمپلکس پایدار «پروتئین–رنگ» می‌ گردد که شدت رنگ آبی آن با افزایش غلظت پروتئین افزایش پیدا می‌ کند.

محلول برادفورد چیست؟ این محلول ترکیبی از رنگ کوماسی بلو در یک محیط اسیدی حاوی فسفریک اسید و اتانول است که پایداری بالایی دارد و آماده استفاده مستقیم در آزمایش است. افزودن این محلول به نمونه پروتئینی، مرحله کلیدی در برادفورد پروتئین محسوب می‌ شود. پس از گذشت چند دقیقه، شدت رنگ به حداکثر مقدار خود می‌ رسد و می‌ توان با رسم منحنی استاندارد بر اساس مقادیر پروتئین شناخته‌شده (مانند BSA)، مقدار پروتئین مجهول را به‌ دقت محاسبه کرد.

روش برادفورد چیست؟ در یک تعریف ساده، این روش یک سنجش رنگ‌سنجی (Colorimetric Assay) است که از تغییر رنگ محلول برای اندازه‌گیری غلظت پروتئین استفاده می‌ کند. سرعت بالا، نیاز به حجم کم نمونه، و حساسیت مناسب از مهم‌ ترین دلایل محبوبیت آن در آزمایشگاه‌ ها است.

در مقایسه با سایر روش‌ ها مانند Lowry یا BCA، تست برادفورد به مواد شیمیایی کمتری نیاز دارد و خطر تداخل با بسیاری از ترکیبات کاهش‌ دهنده کمتر است، که همین امر باعث دقت بالاتر در بسیاری از کاربرد های زیستی می‌ شود.

مزایا و ویژگی‌ های کیت برادفورد

کیت برادفورد یکی از پرکاربرد ترین ابزار ها برای سنجش غلظت پروتئین در محیط‌ های تحقیقاتی و صنعتی است. این کیت با استفاده از محلول برادفورد آماده، امکان انجام آزمایش سریع و دقیق را تنها در چند دقیقه فراهم می‌ کند.

از مهم‌ ترین مزایای روش برادفورد می‌ توان به سادگی، سرعت بالا و حساسیت مناسب آن اشاره کرد. این روش بر خلاف روش‌ های پیچیده‌ تر مانند BCA و Lowry، به آماده‌ سازی خاصی نیاز ندارد و در عین حال نتایج قابل اعتماد و تکرارپذیر ارائه می‌ دهد. در تست برادفورد، تنها کافی است نمونه و معرف با هم مخلوط شوند تا در عرض چند دقیقه تغییر رنگ رخ دهد و میزان جذب نوری در 595 نانومتر اندازه‌گیری شود.

یکی از دلایل محبوبیت برادفورد پروتئین این است که می‌ تواند برای تعداد زیادی نمونه به صورت همزمان استفاده شود. در مراکز تحقیقاتی بزرگ، معمولاً از پلیت‌ های ELISA برای انجام موازی صدها واکنش در زمان کوتاه استفاده می‌ شود. این ویژگی، روش برادفورد را به گزینه‌ ای ایده‌ آل برای غربالگری سریع یا آزمون‌ های تکرارشونده تبدیل کرده است.

از دیگر ویژگی‌ های این روش، هزینه پایین اجرای آزمایش است. معرف کوماسی در غلظت‌ های پایین نیز عملکرد بالایی دارد و در بیشتر نمونه‌ های زیستی بدون نیاز به خالص‌ سازی قابل استفاده است. همچنین کیت‌ های تولید داخل با کیفیت بالا و پایداری طولانی‌ مدت، جایگزین مناسبی برای نمونه‌ های وارداتی محسوب می‌ شوند.

در نهایت، روش برادفورد یک ابزار دقیق، اقتصادی و سریع برای محاسبه غلظت پروتئین است که در آزمایشگاه‌ های دانشگاهی، مراکز تحقیقاتی و خطوط تولید بیوتکنولوژی کاربرد گسترده‌ ای دارد.

تداخل مواد و نکات مهم در تست برادفورد

یکی از مهم‌ ترین نکاتی که هنگام انجام روش برادفورد باید در نظر گرفته شود، اثر مواد شیمیایی مختلف بر اتصال رنگ کوماسی به پروتئین است. این ترکیب رنگی در محیط اسیدی پایدار است، اما برخی مواد می‌ توانند باعث کاهش یا افزایش غیرواقعی جذب نوری شوند و نتیجه آزمایش را تغییر دهند.

به طور کلی، ترکیبات کاهش‌ دهنده مانند DTT و β-mercaptoethanol در غلظت‌ های پایین تأثیر چندانی بر تست برادفورد ندارند، اما اگر غلظت آنها بالا باشد، ممکن است موجب کاهش شدت رنگ شوند. بر خلاف آن، مواد شلاته‌کننده فلزی مانند EDTA و EGTA معمولاً تداخلی ایجاد نمی‌ کنند و در بیشتر شرایط آزمایشگاهی می‌ توانند در محیط حضور داشته باشند.

در مقابل، وجود سدیم دودسیل سولفات (SDS) حتی در غلظت‌ های پایین می‌تواند مانع از اتصال رنگ به پروتئین شود و منجر به خطای چشمگیر در نتیجه گردد. به همین دلیل توصیه می‌ شود در محلول‌ های حاوی SDS از روش‌ های جایگزینی مانند BCA استفاده شود.

از دیگر نکات مهم در اجرای برادفورد پروتئین، آماده‌سازی صحیح نمونه‌ ها است. نمونه‌ های حاوی ذرات معلق یا حلال‌ های آلی می‌ توانند در جذب نوری اختلال ایجاد کنند. پیش از افزودن محلول برادفورد، لازم است نمونه‌ ها به‌خوبی همگن و شفاف شوند.

همچنین برای اطمینان از دقت نتایج، باید از منحنی استاندارد با استفاده از پروتئین مرجع مانند BSA استفاده کرد. مقایسه جذب نمونه‌ ها با این منحنی، امکان تعیین دقیق غلظت پروتئین را فراهم می‌ کند. رعایت این نکات در کنار کنترل مثبت و منفی، تضمین می‌ کند که روش برادفورد را به‌ درستی و با حداکثر دقت در آزمایشگاه اجرا کنیم.

نحوه کار با کیت برادفورد

برای اجرای صحیح تست برادفورد باید تمام مراحل آماده‌ سازی نمونه، افزودن معرف و قرائت جذب نوری به دقت انجام شود. این روش از ساده‌ ترین و سریع‌ ترین تکنیک‌ ها برای تعیین غلظت پروتئین است و تنها در چند مرحله انجام می‌ شود.

کاربرد های روش برادفورد

روش برادفورد به دلیل سادگی، سرعت و دقت بالا، در اکثر آزمایشگاه‌ های تحقیقاتی برای سنجش کمی پروتئین‌ ها استفاده می‌ شود. این روش، ابزاری ضروری برای محققان بیوشیمی، بیوتکنولوژی و زیست‌ مولکولی است که نیاز دارند غلظت پروتئین را قبل از انجام آزمایش‌ های تخصصی تعیین کنند.

از کاربردهای اصلی تست برادفورد می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ارزیابی غلظت پروتئین در نمونه‌ های سلولی و بافتی: پیش از انجام SDS-PAGE، وسترن بلات و تست‌ های آنزیمی.
• کنترل کیفی در فرایند خالص‌ سازی پروتئین‌ ها: برای تعیین بازده مراحل استخراج و شستشو.
• استفاده در آزمایش‌ های تولید آنزیم و پروتئین نوترکیب: بررسی میزان تولید و پایداری پروتئین در سیستم‌ های بیوتکنولوژیک.
• تحلیل تغییرات بیان پروتئین‌ ها در پژوهش‌ های پروتئومیکس: مقایسه سطوح پروتئینی بین شرایط مختلف سلولی.
• تعیین غلظت پروتئین در کیت‌ های ELISA و سایر تست‌ های ایمنولوژیک.

در تمام این کاربردها، برادفورد پروتئین به‌ عنوان روشی سریع و دقیق به پژوهشگران کمک می‌ کند تا مقدار دقیق نمونه مورد نیاز برای مراحل بعدی را محاسبه کنند.

در واقع پاسخ به پرسش «روش برادفورد چیست؟» در یک جمله این است: تکنیکی ساده، ارزان و مؤثر برای سنجش رنگی غلظت پروتئین‌ ها در نمونه‌ های بیولوژیکی.

اگرچه روش‌ های دیگری مانند BCA و Lowry نیز برای همین هدف وجود دارند، اما به‌ دلیل هزینه کمتر و حساسیت مناسب، تست برادفورد همچنان پرکاربردترین گزینه در پژوهش‌ های زیستی محسوب می‌ شود.

خرید و قیمت کیت برادفورد

اگر به دنبال روشی سریع و مطمئن برای تعیین غلظت پروتئین در نمونه‌های خود هستید، کیت برادفورد ایرانی یکی از بهترین گزینه‌ های موجود در بازار ایران است. این کیت شامل محلول برادفورد آماده مصرف و دستورالعمل دقیق انجام تست است تا بتوانید بدون نیاز به آماده‌ سازی اضافی، نتایج دقیق و تکرارپذیر به‌ دست آورید.

کیت های برادفورد ایرانی از نظر حساسیت و پایداری با نمونه‌ های خارجی رقابت می‌ کند، اما قیمت آن بسیار مقرون‌ به‌ صرفه‌ تر است. این محصول در بسته‌ بندی‌ های استاندارد و حجم‌ های متنوع از طریق فروشگاه بایوتکنولب عرضه می‌ شود و امکان ارسال فوری به سراسر کشور وجود دارد.

برای خرید کیت برادفورد و دریافت مشاوره تخصصی در انتخاب بهترین روش سنجش پروتئین، کافی است وارد سایت بایوتکنولب شوید یا از طریق پشتیبانی مجموعه با کارشناسان فروش تماس بگیرید. همچنین امکان استعلام قیمت به‌ روز و دریافت فاکتور رسمی نیز فراهم است.

سؤالات متداول

1. روش برادفورد چیست؟

روش برادفورد یک تکنیک رنگ‌سنجی (Colorimetric) برای سنجش غلظت پروتئین در نمونه‌ های زیستی است. در این روش، رنگ کوماسی بلو با پروتئین واکنش داده و رنگ آبی تولید می‌ کند که شدت آن متناسب با میزان پروتئین است.

2. محلول برادفورد چیست و از چه موادی تشکیل شده است؟

محلول برادفورد حاوی رنگ کوماسی بلو G-250 در محیطی اسیدی شامل فسفریک اسید و اتانول است. این محلول آماده مصرف بوده و به‌ محض تماس با پروتئین، تغییر رنگ می‌ دهد.

3. تفاوت روش برادفورد با روش BCA چیست؟

در روش برادفورد واکنش سریع‌ تر و ساده‌ تر انجام می‌ شود و نیازی به حرارت دادن ندارد. در مقابل، روش BCA حساسیت بیشتری دارد اما زمان‌ برتر است و ممکن است با برخی مواد شیمیایی مانند DTT یا SDS تداخل داشته باشد.

4. در تست برادفورد از چه طول موجی استفاده می‌شود؟

در تست برادفورد، جذب نوری کمپلکس رنگ و پروتئین در طول موج 595 نانومتر با اسپکتروفتومتر یا پلیت‌ ریدر اندازه‌گیری می‌ شود.

5. برادفورد پروتئین برای چه نوع نمونه‌ هایی مناسب است؟

روش برادفورد برای اندازه‌گیری غلظت پروتئین در نمونه‌ های سلولی، بافتی، سرم، پلاسما و حتی آنزیم‌ های نوترکیب بسیار مناسب است.

6. آیا وجود مواد شیمیایی خاص در نمونه روی نتیجه تست برادفورد تأثیر دارد؟

بله. مواد شوینده مانند SDS باعث اختلال در اتصال رنگ به پروتئین می‌ شوند. در مقابل، ترکیباتی مانند DTT، β-mercaptoethanol یا EDTA در غلظت‌ های پایین معمولاً تأثیری ندارند.

7. از کجا می‌ توان کیت برادفورد را خریداری کرد؟

برای خرید کیت برادفورد در بسته‌ بندی اصلی می‌ توانید از طریق فروشگاه بایوتکنولب اقدام کنید. این محصول به‌ صورت آماده ارسال است و با پشتیبانی تخصصی ارائه می‌ شود.